Naast schrijven ben ik al sinds jongs af aan dol op lezen. Ik kan geen andere activiteit bedenken die ik meer rustgevend vind, dan het lezen van een boek. Als ik lees krijgen de woorden vorm in mijn hoofd. Bij iedere zin die ik lees vormt zich een plaatje en deze plaatjes bij elkaar zijn net een film. Het fijne aan boeken is dat, er net als in films, voor iedereen wat wils is; fictie of non-fictie, suspense of romances. Je smaak verandert ook naarmate je ouder wordt. Als kind las bijna iedereen hetzelfde. Toen je heel klein was werd je waarschijnlijk voorgelezen uit 'Nijntje' en 'Dikkie Dik'. Toen je naar school ging las je uit de 'Avi' één tot en met negen boeken uit de klas en kwamen vast 'Dolfje Weerwolfje' van Paul van Loon en later 'Afblijven' van Carry Slee voorbij of een van die andere vele boeken van deze en andere schrijvers. Aangezien ik zo houd van lezen ga ik jullie vandaag vertellen over drie verschillende reeksen die ik heb gelezen in de afgelopen tien jaar. Daarnaast vertel ik jullie aan welke reeks ik deze week ben begonnen.
Toen ik een jaar of acht à tien jaar oud was begon ik aan de boekreeks die misschien niet iedereen heeft gelezen, maar die zeker wel iedereen kent. 'Hoe overleef ik...'. Het eerste boek werd uitgegeven in 1998 en het laatste, en misschien wel einde, van 'Hoe overleef ik...' is dit jaar uitgekomen. Ik heb zelf tien boeken in mijn bezit, maar dat is zeker niet alles. 'Hoe overleef ik...' leerde ons als tiener alles over het zijn van een brugklasser, het hebben van gescheiden ouders en het omgaan met een gebroken hart. Ik vind de reeks geweldig en zou liegen als ik niet nieuwsgierig was naar de laatste boeken. Ondanks dat dit jaar het laatste boek is uitgekomen, is de originele reeks al gestopt in 2012. De twee voor na laatste boeken zijn geschreven voor meer volwassen publiek, ik ga er maar even van uit dat ik in die categorie val, en het laatste boek is geschreven naar de gebeurtenis van voor het beginnen van de originele reeks. Zoals ik al zei vond ik de boeken heerlijk om te lezen en daarnaast zijn ze tijdloos. Ik denk dat ze door de jeugd van nu nog veel gelezen worden. Door deze laatste zin voel ik me behoorlijk op leeftijd, want het is al weer ruim tien à twaalf jaar terug dat ik mijn eerste 'Hoe overleef ik...' boek begon.
De reeks die ik begon vanaf groep zeven was niet zozeer één reeks als wel meerdere reeksen en aparte boeken bij elkaar van een bepaalde schrijfster. Maren Stoffels was een groot deel van mijn middelbare schooltijd mijn grote voorbeeld. Ze deed waar ik ook van droomde en dat was het uitgeven van een boek op jonge leeftijd. Haar boeken gingen altijd over redelijk lastige onderwerpen, zoals anorexia, pesten, blind zijn of het overlijden van dierbaren. Ondanks dat, schreef ze altijd op een zeer luchtige manier en las ik haar boeken altijd in een weekend uit. Ik schreef in de eerste klas mijn eerste boekverslag over een boek van haar en in de zomer van de tweede naar de derde klas las ik mijn laatste boek van Maren Stoffels. Stiekem hoop ik nog steeds dat ik net als Maren Stoffels de kans krijg om een boek uit te geven.
De reeks die in deze lijst natuurlijk niet mag ontbreken zijn de 'Harry Potter'-boeken. Er zijn maar weinig mensen die 'Harry Potter' niet gelezen of gezien hebben en er is niemand die hem niet kent. Ik begon zelf pas met het lezen van Harry Potter nadat ik de films had gekeken, want ik dacht dat ik het niet interessant vond om ze te lezen als ik ze al had gezien. Eerlijk gezegd vond ik zeven boeken, waarvan de dunste om en nabij 250 bladzijde telt, een hele opgave. Niks is minder waar. In januari begon ik met het lezen van het eerste boek en vanaf toen kon ik geen afstand meer doen van de boeken. Tijdens tussenuren, na school en zelfs tijdens het föhnen van mijn haar had ik het ene na het andere boek in mijn handen. Vijf weken later, in de eerste week van maart, had ik al de boeken uit. Ondanks dat ik pas laat begon met het lezen van 'Harry Potter' is deze reeks bij verre de fijnste die ik tot nu toe heb gelezen.
Na al tijden geen boek meer in mijn handen te hebben gehad was ik er na alle drukte wel weer aan toe, dus besloot ik afgelopen week aan een nieuwe reeks te beginnen. Ik vroeg aan vrienden of ze nog tips hadden en zo mocht ik van een vriendin de 'Divergent' serie lenen. Ik ben in het eerste boek begonnen en ben bijna net zo verkocht aan dit boek als aan 'Harry Potter'. De schrijfstijlen komen in zekere mate overeen en beide bevatten onrealistische gebeurtenissen. Ik merk dat ik momenteel vooral dol ben op boeken met mysterieuze fictieve gebeurtenissen. Dit zorgt er namelijk extra voor dat je in een verhaalwereld terecht komt en even niet aan de realiteit denkt.
Ik hoop dat jullie net als ik één van deze boeken hebben gelezen en dat er tijdens het lezen van deze post allerlei herinneringen in jullie opkomen over het lezen van deze boeken. Volgende week zaterdag komt er weer een nieuwe post op mijn blog. Laat hieronder een leuk berichtje of tip achter en ik wens jullie nog een fijne avond,
Liefs Nikki x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten