Dat het leven niet altijd even leuk is, dat weten we allemaal. Daarom besloot ik het vandaag over een geheel andere boeg te gooien. Vandaag dus niks over kleding of lifestyle, maar over iets veel belangrijkers. Vorige week, van maandag 7 tot vrijdag 11 september, was het de week van het KWF. In deze week gaan door het hele land mensen langs de deur om een kleine bijdrage te vragen voor dit goede doel, want alle kleine beetjes helpen. Zoals ik jullie in 'the one with the bucketlist' heb verteld, was dit het derde jaar dat een van mijn beste vriendinnen en ik gingen collecteren voor dit goede doel. Omdat ik het zeer belangrijk vind om dit onder de aandacht te brengen, heb ik besloten dat de post van vandaag in het teken staat van ons weekje collecteren.
Ik wil jullie niet alleen vertellen waarom het zo goed is dat er gecollecteerd wordt voor dit goede doel, maar ook hoe dankbaar sommige mensen zijn dat je dit werk doet en dat sommige mensen je soms ook zien als uitlaatklep waardoor je naast het werk dat je doet, ook een steun kunt zijn. Daarnaast wil ik ook laten zien dat collecteren heel gezellig en sociaal vrijwilligerswerk is. Uiteraard nemen wij dit werk beide heel serieus, maar mensen aan de deuren vinden het vaak ook fijn als er een spontaan iemand aan de deur komt die een praatje met ze maakt.
Mijn vriendin en ik gingen op woensdagmiddag op pad met onze collectebus. Het weer zat ons heel erg mee, want het zonnetje scheen volop. Bij de eerste paar huizen hadden we echter minder geluk, dan met het weer, want op een woensdagmiddag zijn veel mensen uiteraard nog aan het werk. Na een paar huizen te hebben gehad waar we wel geluk hadden, hadden we de smaak weer goed te pakken. De dankbaarheid van de mensen die we krijgen doet mij in ieder geval erg goed. Al is dit uiteraard niet de reden dat ik dit doe, al vind ik het wel belangrijk dat ik iets heel kleins kan betekenen op deze grote wereld.
Op donderdag gingen we rond etenstijd langs de deur, omdat we er zo meer van verzekerd waren dat mensen thuis zouden zijn. Uiteraard hebben we ook mensen die niets willen geven of zelfs boos worden. Ook hier hebben we respect voor, want niet iedereen is blij als we aan de deur staan, omdat ze misschien zelf iets ergs hebben meegemaakt of geen vertrouwen hebben. Wij weten de reden natuurlijk niet altijd, maar hebben uiteraard wel begrip voor mensen hun keuze, want er is altijd een goede reden voor. Vrijdag 11 september was de laatste collecte dag. Aangezien we donderdag alle huizen waren langs geweest, besloten we vandaag nog een keer langs de deuren te gaan van de mensen die we niet thuis troffen en anders een foldertje van het KWF in de bus te gooien. Dat dit ook iets heel serieus is, hebben we ook dit jaar weer gemerkt, want als iemand zijn verhaal aan je vertelt dan gaat je dat uiteraard niet in de koude kleren zitten.
Nadat we de collectebus hadden afgeleverd konden we beide met een goed gevoel deze week afsluiten op weg naar weer een volgende keer collecteren. We hebben deze week genoten van het mooie weer en gezellige mensen, maar ook mensen aangehoord die dit nodig hadden. Ik hoop dat jullie met veel plezier mijn artikel hebben gelezen en dat ik jullie nu een goed beeld heb gegeven over collecteren. Mijn vriendin en ik hebben deze week erg ons best gedaan en ik wil via deze weg alle mensen bedanken die zich inzetten voor het KWF en die het KWF steunen. Laat hieronder een leuk berichtje of een tip achter en ik wens jullie nog een fijne avond, Liefs Nikki x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten